Yargıtay, meskeni boşalttıktan sonra anahtarı mal sahibine vermeyen kiracının, kira bedelinden yükümlü olduğuna hükmeden bir karara imza attı.
Kiracının tahliye ettiği anahtarı mülk sahibine teslim ettiğinin kesinlikle belgelendirmesi gerektiğine dikkat çeken Yargıtay, anahtarı vermeyen kiracının daireyi boşaltsa da kira bedelinden yükümlü olduğuna karar verdi.
Özellikle büyükşehirlerdeki fahiş kiralar tartışılmaya devam ederken Yargıtay Hukuk Genel Şurası, milyonlarca kiracıyı ilgilendiren bir karar verdi.
Uzun yıllar kullandığı meskeni tahliye eden M.K., anahtarı mülk sahibine teslim ettiğini belgelendiremeyince mağdur oldu. Mahkemenin kapısını çalan mağdur kiracı, konutu boşaltmış olmasına karşın 11 aylık kira bedelinin tahsilini isteyen konut sahibinin hakkında başlattığı icra takibiyle karşı karşıya kaldı.
Mağdur kiracı da kira mukavelesine uygun bir bildirim ile tahliye edildiğini, işyerinin kullanıldığı periyoda ilişkin kira borcunun bulunmadığını, kira bedellerinin vaktinde ve eksiksiz ödendiğini lisana getirdi.
Fesih ve tahliyeden sonraki 11 ay için kira borcunun bulunmadığını, davacı konut sahibinin talebinin reddi gerektiğini savunan kiracı, alacaklının takip konusu meblağın yüzde 20’sinden aşağı olmamak üzere makus niyet tazminata mahkum edilmesini istedi.
“KİRA ALAKASININ HUKUKEN SONA ERDİRİLDİĞİNİ KANITLAMA YÜKÜMLÜLÜĞÜ KİRACIYA AİT”
Mahkeme, davanın kısmen kabulüne hükmetti. Kararı mağdur kiracı temyiz edince devreye giren Yargıtay 8. Hukuk Dairesi, mahkeme kararını bozdu. Yine yapılan yargılamada mahkeme birinci kararında direndi. Davalı kiracı bu kararı da temyiz edince devreye bu sefer Yargıtay Hukuk Genel Heyeti girdi.
Kurul, emsal nitelikte bir karara imza attı. Kararda, maddedeki “Kiracının bildirdiği tahliye tarihinin kiralayan tarafından kabul edilmemesi hâlinde kiralananın fiilen boşaltıldığını ve anahtarın teslim edildiğini, böylelikle kira bağının kendisince ileri sürülen tarihte hukuken sona erdirildiğini kanıtlama yükümlülüğü kiracıya aittir. Kiracı bu tezini İİK’nın 269/c hususunun 1. fıkrasında yazılı dokümanlarla kanıtlamak zorundadır. Kiracı, kiralananı kendisinin ileri sürdüğü tarihte tahliye ettiğini ispatlayamazsa, kiralayanın bildirdiği tahliye tarihine prestij olunmalıdır” kararı hatırlatıldı.
Kararda şu sözlere yer verildi:
“O halde anahtarın teslim edildiği borçlu tarafından 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu‘nun 269/c hususunun 1. fıkrasında yazılı evraklarla ispatlanamadığından alacaklı tarafından bildirilen tarihin tahliye tarihi olarak kabul edilmesi gerekir. Kiralananın tahliye edildiğinin ve anahtarın da kiralayana teslim edildiğinin borçlu tarafından İİK’nın 269/c hususunun 1. fıkrasında yazılı evraklarla ispatlanması zaruridir. Anahtarın teslim edildiği borçlu tarafından İİK’nın 269/c unsurunun 1. fıkrasında yazılı dokümanlarla ispatlanamadığından alacaklı tarafından bildirilen tarihin tahliye tarihi olarak kabul edilmesi gerekir. Hâl bu türlü olunca direnme kararının açıklanan bu değişik münasebet ve nedenlerden ötürü bozulması gerekmiştir.”
birgun.net
