Dünya iktisatta faiz kararlarını konuşuyor. Bilhassa uygulanan siyasetlerle ve faiz kararlarıyla desteklenen duruşun, enflasyonla çaba konusunda sonuç vermeye başladığı görüldü.
Her ne kadar maksatlardan uzak düzeylerde olunsa da, eğilimler uygulamalarda gerçek yolda olunduğunu gösteriyor. Elbet kuvvetli bir süreç yaşandı ve bir müddet daha yaşanmaya devam edecek.
Bunun en hoş örneklerinden biri, enflasyonu faizin altına indirip, sonra da nefes aldıran FED kararı… Uzun bir ortadan sonra faiz döngüsünü durduran, ancak sanıldığı üzere gevşemeci siyasetlere geçmeyecek olan FED yaklaşımı bir grup çalışmasının eseridir.
Nitekim hala bir ölçü uzak noktada olsa da Avrupa cephesinden de emsal sonuçların gelmeye başladığını görüyoruz; fakat o bölgenin biraz daha vakti var. Demek ki hakikat yaklaşımlarla ve nitelikli tartışmaların ışığındaki grup ruhuyla işleri rayına oturtabiliyorsunuz.
Bu her sorunun aşıldığı manasına gelmiyor ki yetkililer de bunun farkında ve ipleri gevşetmeye niyetleri yok. Hakikat data, gerçek bakış açısı, hakikat uygulama ve dengeleme eforları izleniyor.
Dönelim bize… Uzun bir müddet ‘faiz sebep, enflasyon sonuç’ argümanıyla ortaya çıktık ve milyarlarca doları, yanlış datalar ışığında, dataları kendimize uydurmaya çalışarak, sanal bir dünya yarattık.
Bunun tam zıddını yapmaya çalışanlar oldu mu? Onların da ‘tak diye’ vazifeden alındığını gördük. Pekala bugün gelinen noktada neredeyiz? Kimsenin inanmadığı bir enflasyon, bir faiz oranı ve döviz kuru ile, milyarlarca doları yakıp, satın alma gücünü yitiren ve para bulması için, eski uygulamalara yol açan bir fotoğraf veriyor, ancak yaptığımız yanılgıyı da kabullenmiyoruz.
Yaptığımız derken de bir problem var. Zira yeni iktisat yaklaşımlarını değerlendirirken ‘birinci tekil şahıs’ lisanıyla yapılan konuşmalar her şeyi anlatıyor. ‘Ben müsaade verdim; vazifeye ben getirdim’ üzere yaklaşımların, aslında hiçbir şeyin değişmediğini ve bu sürecin de akıbetindeki meçhullüğü koruduğunu gösteriyor.
Mehmet Şimşek çok başarılı bir bakan olduğu ya da geçmişte yanlışsız işler yaptığı için değil. Bugün de hala soru işaretleriyle dolu tercihleri nedeniyle bilinmezliğini koruyor. Lakin sıkıntı o değil. Sorun her şeyin birinci tekil şahıs ile önünün açılması ya da kapanması.
Tüm ekonomik sorunları bir kenara bırakırsak, önemli bir zihniyet açmazı olduğunu görüyoruz. Dünya iktisadında ortak pahalar yaratılmaya çalışıldığı, paylaşım iktisadının konuşulduğu, şirketlerde yöneticilerin mesai arkadaşı haline dönüştüğü ve fikir zenginliğinin temel alındığı bir süreçte, hala bu yaklaşımı sergiliyor olmak, zati oyunun ne kadar dışında olduğumuzu da gösteriyor.
Yani herkesin hologram teknolojisi konuştuğu bir ortamda, siyah beyaz tüplü televizyon satmaya çalışır üzereyiz. Liderlik kavramının bile mutlak güç olmaktan çıkıp, öncü ve yol açan, yetenek yöneten hale dönüşerek, şirketlerde yapısal değişimleri getirdiği bugünlerde, ‘ben müsaade verdim, ben karar verdim’ diye dolaşıyorsanız, esasen öteki bir meseleye da gereksiniminiz yok demektir.
[email protected]
