Bu toplantının bir paneline Cumartesi günü katılan İngiltere Bankası Yardımcı Genel Müdürü Ben Broadbent, İngiltere’nin faiz oranlarının daha da yükselmesi gerekebileceğini belirtirken, Japonya Merkez Bankası Lideri Kazuo Ueda ise düşük faiz gereksiniminin devam ettiğini teyit etti.
Resmi konferans oturumları ve kenardaki konuşmaların ortaya çıkardığı temel tema, merkez bankalarının denetimi dışı dinamiklere ahenk sağlama zorluklarıydı. İştirakçiler, üretkenlik ve inovasyon, tahvil piyasası yapısı, global tedarik zincirleri ve artan kamu borç düzeyleri üzere bahisleri tartıştılar.
Massachusetts Teknoloji Enstitüsü iktisat profesörü ve eski İngiltere Bankası yetkilisi Kristin Forbes, “Bu yapısal değişikliklerin değerli olduğunu biliyoruz. Hepimiz bunun büyük bir şey olduğunu biliyoruz. Merkez bankalarının birçoğu hakkında fazla bir şey yapamayacağını da biliyoruz,” dedi.
“Bu, para siyasetini nasıl belirlediğinizin parametrelerini değiştiriyor ve işletmeyi çok sıkıntı hale getiriyor,” diye ekledi.
Ancak Powell ve Lagarde’ın meslektaşları, ek faiz artışlarının lehine ve aleyhine olan argümanları değerlendirmede tereddüt etmediler. Kimileri, Cleveland Fed Lideri Loretta Mester ve Letonya Merkez Bankası Lideri Martins Kazaks üzere, gerektiğinde geri çevrilebilecek biçimde daha yüksek faiz oranları tarafında yanılgı yapmanın daha uygun olacağını savundular.
Diğerleri ortasında Philadelphia Fed Lideri Patrick Harker ve Banco de Portugal Lideri Mario Centeno, evvelki faiz artışlarının tesirini değerlendirirken temkinli bir yaklaşım savundular.
Diğer Kıymetli Noktalar
ABD iktisadının dayanıklılığı, yatırımcıları ve ekonomistleri, siyasetin ne ekonomiyi yavaşlatan ne de hızlandıran nötr faiz oranının daha yüksek bir düzeye kayıp kaymadığını tartışmaya yönlendirdi. Bu, siyaset yapıcıların enflasyonu denetim altına almak için faiz oranlarını daha da yükseltmeleri gerektiği manasına gelir.
Ancak Powell’ın çok beklenen konuşmasını bu mevzuda bir yorum yapmak için kullanıp kullanmayacağına dair spekülasyona karşın, maksat oranın sempozyumda gündeme gelmediği, Fed Liderinin siyaset yapıcıların oranı muhakkak belirleyemediğini tekrarladığı bir noktada kaldı. Bu, kimi ekonomistlerin gelişmiş iktisatların yeni bir gerçekliğe girdiğini ve amacın buna nazaran yükseltilmesi gerektiğini savunduğu geçen yıldan farklıydı.
Hafta sonu yapılan tartışmalara yayılan bahislerden biri de ticaretti. Bir dizi faktör, birçok gelişmiş pazarda ticaretin klasik partnerlerden, örneğin Çin’den Vietnam yahut Meksika üzere ülkelere kaymasına neden oldu. Kimi ekonomistler, bu “yakın kaynak” yahut “arkadaş kaynak” yaklaşımının enflasyon baskılarına katkıda bulunabileceğine inanıyorlar.
California Üniversitesi, Davis’te iktisat profesörü olan Katheryn Russ, tedarik zincirleri üzerine sunduğu makalede “Bu çeşit sürtünmeleri tanıttığınızda, iktisadın büyük segmentlerinin para siyasetine daha az hassas hale geleceğini” anlattı.
Russ, bu ticaretteki ortaya çıkan trendlerin birebir vakitte ekonomileri jeopolitik olmayan şoklara karşı daha az güçlü hale getirdiğini ve istikrarı sağlamak için para siyasetine daha fazla gereksinim yarattığını da ekledi.
Politika yapıcılar tıpkı vakitte büyüyen bütçe açıklarıyla başa çıkmayı çalıştılar ve bunun Hazine piyasası işleyişi üzerindeki tesirlerini ele aldılar. Salgının erken günlerindeki piyasa çalkantısı, altyapı ve düzenlemelere yönelik ıslahat davetlerini siyaset yapıcıları ve ekonomistler için daha da güçlendirdi.
Bu yılki sempozyumun konuşmalarında ve sorularında hakim olan his: mevcut görünümün meçhullüğü karşısında alçakgönüllülüğe duyulan gereksinim.
Kamuoyunun güvenilirliğini sürdürmek istiyorsak, karşılaştığımız meçhullüğü daha düzgün yansıtan bir formda geleceği konuşmamız gerekecek” diye belirtti Lagarde.
Bloomberg
